پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ با این فرض و بهانه که نهادها و سازمان های دولتی و سنتی به ارث رسیده و حاضر در سیستم اداری و دولتی آن روزگار، فاقد کارآمدی است یا کشش و تحمل و ظرفیت اجرای ایده های برآمده از انقلاب را ندارد یا فاقد نیروهای با انگیزه برای اجرای اهداف انقلاب است و ضروری است که از جوانان انقلابی و دلسوز و با انگیزه برای داخل شدن به سیستم های جدید مدیریتی استفاده نمود، نهادهای تازه نفس و جدیدی به فراخور اهداف اولیه انقلاب و فضای پرتنش و التهاب آن دوران یکی پس از دیگری راه اندازی و تاسیس گردید.
نام این نهادهای جدید البته گویای ماهیت و کارکرد هر یک از آنهاست و نیازمند شرح و بسط نیست. شاید تعداد این نهادهای برآمده از انقلاب به تعداد نهادهای سنتی باشد زیر تقریبا در کنار و به موازات هر یک از دستگاه های موجود تا سال ۱۳۵۷ یک و بلکه دو نهاد جدید راه اندازی گردید.
اینکه تاسیس آنها واقعا نیاز و خلا و کاستی هایی را پر کرد یا خیر؟ و اینکه اصولا نیازی به تاسیس انها بود یا خیر؟ و میزان موفقیت هر یک از آنها چه اندازه بود؟ جای بررسی و تحقیق میدانی و مستند دارد.
ناگفته نماند که از میان آن نهادهای تازه تاسیس، فقط کمیته های انقلاب اسلامی در نیروهای مسلح و بعدها جهاد سازندگی در وزارت کشاورزی ادغام گردید.
از نهادهای باقی مانده دسته ای به ارایه خدمات حمایتی و دسته ای به انجام ماموریت و خدمات نظامی و انتظامی و امنیتی و دسته ای به امور آموزشی و تحقیقاتی و فرهنگی و بلکه امور فرهنگی در بیرون از کشور مشغول هستند.

ادامه حیات و موجودیت هر یک از نهادهای تازه تاسیس، در شرایطی بود که سازمان ها و دستگاه های سنتی و قدیمی نیز دچار تغییرات و اصلاحاتی در اهداف و فرآیندها و بهبودی نیروها و استخدام های جدید و بازنشسته شدن نیروهای پیش از انقلاب شدند.
اگنون وضع به گونه ای شده است که در هر یک از زمینه های مورد نیاز کشور با همه محدودیت ها و تنگناهای بودجه و اعتبار و بالا بودن هزینه های جاری و پرسنلی، دارای دو یا سه یا چند نهاد و سازمان موازی هستیم و همین امر موجب تداخل وظایف و هدر رفتن بودجه و خنثی شدن و همپوشانی شدن عملکردها هستیم و گاه و بی گاه نیز مساله ناکارآمدی دستگاه ها، موضوع و تیتر اول رسانه ها می شود و هر یک کوتاهی را بر دوش دیگری می اندازد.
آیا وقت آن نرسیده است تا در گام دوم انقلاب که قرار است افق های تازه ای گشوده شود و یا راه های مثبت و درست همچنان ادامه پیدا کند، لزوم ادامه حیات و موجودیت این نهادها مورد بازنگری قرار گیرد و با ادغام یا استقلال یا تعریف ماموریت جدید برای برخی از آنها فرآیند های توسعه کشور و خدمت به مردم و بالابردن بهره وری در دستگاه های دولتی با سرعت بیشتری تحقق یابد؟